سرور چیست و چه کاربردی دارد؟

سرورها معمولا راس ارتباطی در شبکه هستند. از سرورها معمولا برای کنترل، مدیریت، میزبانی و … استفاده می شود. در این مطلب سرور از جهت میزبانی وب مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اینکه سرور چیست و علاوه بر کاربردهای دیگر چه کاربردی در میزبانی وب دارد. در میزبانی وب، سرورها معمولا به دو مدل سرور اختصاصی و سرور مجازی هستند که بصورت مشروح در مورد آنها صحبت خواهیم کرد. لطفا در ادامه مطلب همراه ما باشید.

سرور چیست و به چه منظوری استفاده می شود؟

در بحث میزبانی وب ، سرور معمولا یک کامپیوتر قدرتمند به لحاظ سخت افزاری است که بواسطه یکسری ملزومات قادر است یک یا چندین سایت را میزبانی نماید. این سرورها معمولا در مکانی به نام دیتاسنتر نگهداری می شوند. سرور در شبکه دیتاسنتر به اینترنت بسیار پایدار و سریع وصل می شود تا بتواند کارایی مناسبی داشته باشد. همچنین آی پی اختصاصی بر روی آن ست می شود تا در دسترس عموم در سطح اینترنت باشد. پس از اینکار معمولا اقدامات مورد نیاز دیگر نظیر نصب سیستم عامل، پیکربندی و … بصورت Remote و از راه دور قابل انجام خواهد بود. اگر سرور بصورت کلی و واحد در اختیار گرفته شود به آن سرور اختصاصی و اگر سرور مورد نظر با ابزارهای نرم افزاری خاصی به چند بخش تقسیم شود هر بخش از آن را سرور مجازی می گویند. در واقع سرور مجازی بصورت نرم افزاری از سرور اختصاصی گرفته می شود.

برای اینکه هر سرور مجازی بتواند در سطح وب در دسترس باشد می بایست برای آن آی پی اختصاص داد که اینکار معمولا توسط عامل نرم افزاری در ارتباط با شبکه داخلی دیتاسنتر قابل تخصیص و انجام است.

تشریح روند آماده سازی سرور در دیتاسنتر

همانطور که گفته شد معمولا و غالبا سرور یک کامپیوتر قدرتمند است. بدلیل اینکه فضای مورد نیاز برای سرورها زیاد نباشد اغلب آنها را در کیس های کوچک جمع آوری می کنند که بیشتر سرور ها در رک تنها به یک یونیت نیاز داشته باشد. توجه داشته باشید که یونیت ردیفی از فضای اتافک رک می باشد. هر یونیت در رک مقدار 4.445 سانتی متر ارتفاع است. در شکل زیر اندازه ها بصورت اینچ آورده شده است. توجه داشته باشید که هر اینچ 2.54 سانتی متر می باشد. برای مثال اگر بخواهید اندازه ارتفاع یک یونیت را به سانتی متر بدست آورید می بایست 1.75 را در 2.54 ضرب نمایید.

معمولا سرورها به دو حالت اجاره ای یا کولو در دیتاسنتر استفاده می شوند. در حالت اجازه ای، مالکیت سرور در اختیار دیتاسنتر بوده و در حالت کولو مالکیت سرور در اختیار ماست اما فضا و امکانات دیتاسنتر برای آن استفاده می شود که قطعا هزینه کمتری در مقایسه با حالت اجاره ای خواهد داشت. پس از خرید یا اجاره سرور و قرارگیری آن در رک، بواسطه سیستم های اتوماسیون نرم افزاری، پیکربندی برای ثبت و قابل استتفاده بودن سرور انجام می گیرد. موارد دیگر نیز در ادامه بواسطه ی سیستم نرم افزاری تحت وب در اختیار ما خواهد بود. معمولا برای اقدامات دیگر نیازی به دسترسی فیزیکی به سرور نیست و بصورت ریموت قابل انجام است. همچنین لازم به ذکر است در مواقعی که سرور دچار مشکل شود و در دسترس نباشد می توان توسط عوامل ارتباطی دیتاسنتر و از طریق آن شبکه به سرور دسترسی داشت. معمولا اگر مشکل نرم افزاری باشد می توان آنرا با سیستم نرم افزاری حل کرد و در صورت وجود اشکال سخت افزاری می بایست گزارش آنرا به دیتاسنتر داد تا نسبت به تعویض آن اقدام شود.

 

منبع : میزبان فا

 

علت باران‌های الماس نپتون چیست؟

 حاصل تجزیه‌ی کربن در نپتون، باران‌های الماس است که روی هسته‌ی این سیاره فرود می‌آیند. حالا دانشمندان با آزمایشی جدید به توصیف این پدیده پرداخته‌اند.

در اعماق قلب نپتون و اورانوس، الماس می‌بارد. حالا دانشمندان با آزمایش‌‌های خود به شواهدی رسیده‌اند که علت این پدیده را توضیح می‌دهند. طبق فرضیه‌ها، گرما و فشار متراکم در عمق هزاران کیلومتری سطح غول‌های یخی نپتون و اورانوس، منجر به جداسازی ترکیب‌های هیدروکربنی می‌شود. در چنین شرایطی کربن به‌صورت الماس فشرده می‌شود و در اعماق هسته‌ی سیاره فرود می‌آیند.

در آزمایش جدید برای اندازه‌گیری دقیق فرایند باران الماس از لیزر پرتوی ایکس LCLS (منبع نور منسجم لیناک) در آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده‌ی SLAC استفاده شد. طبق نتایج، در این فرایند کربن به‌صورت مستقیم تبدیل به الماس کریستالی می‌شود. به گفته‌ی مایک دان، فیزیکدان پلاسما و رئیس LCLS:

این پژوهش درباره‌ی حل‌پذیری و ترکیب دو عنصر است، پدیده‌ای که مدل‌سازی محاسباتی آن بسیار دشوار است. جداسازی عناصر را می‌توان به تجزیه‌ی مایونز به روغن و سرکه هم تشبیه کرد.

نسبت به سیاره‌های دیگر منظومه‌ی شمسی، از نپتون و اورانوس اطلاعات کمتری در دست است؛ زیرا تنها کاوشگر فضایی وویجر ۲ به این دو سیاره نزدیک شده است و تنها یک بار از روی آن‌ها عبور کرده است و مدت مأموریت هم طولانی نبوده است.

اما مشابه غول‌های یخی نپتون و اورانوس، در راه شیری بسیار متداول هستند. سیاره‌های فراخورشیدی شبه نپتون ۱۰ برابر رایج‌تر از سیاره‌های شبه مشتری هستند. درنتیجه درک غول‌های یخی منظومه‌ی شمسی برای درک دیگر سیاره‌های کهکشان ضروری است؛ و با درک بهتر این سیاره‌ها، می‌توان از اتفاق‌های زیر جو آبی آن‌ها با خبر شد.

از طرفی جو نپتون و اورانوس از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و درصد کمی گاز متان در آن وجود دارد. زیر این لایه‌های جوی، مایعی داغ و متراکم از مواد یخی مثل آب، متان و آمونیاک دورتادور هسته را گرفته‌اند.

فیزیکدانی به‌نام دومینیک کراوس در آزمایش‌ قبلی خود در SLAC، از انکسار پرتوی ایکس برای نمایش باران نپتونی استفاده کرد. حالا کراوس و تیم او پژوهش‌های خود را به یک پله بالاتر برده‌اند. او درباره‌ی جدیدترین تلاش‌های خود می‌گوید:

روش جدید براساس پراکنده‌سازی پرتوی ایکس است. آزمایش‌های ما پارامترهای مهمی از مدل را ارائه می‌کنند که در گذشته مبهم بودند. با کشف سیاره‌های فراخورشیدی بیشتر، ارتباط بیشتری با آزمایش‌ها پیدا خواهیم کرد.

مدل‌سازی محیط داخلی غول‌های گازی روی زمین کار دشواری است. برای این کار نیاز به تجهیزات ویژه‌ای مثل LCLS و مواد مشابه عناصر سیاره‌های غول‌آسا است. پژوهشگرها برای رسیدن به این هدف به‌جای متان از هیدروکربن پلی استیرن استفاده کردند.

اولین گام، افزایش حرات و فشار ماده برای شبیه‌سازی شرایط عمق ۱۰۰۰ کیلومتر نپتون است. در این مرحله پالس‌های لیزری، موج‌های ضربه‌ای را در پلی‌استیرن تولید می‌کنند و دمای ماده تا ۴۷۲۷ درجه‌ی سانتی‌گراد بالا می‌رود. با افزایش دما فشار هم افزایش می‌یابد. به گفته‌ی کراوس، «ما فشار تقریبی ۱.۵ میلیون باری را تولید کردیم که هم ارز با فشار وزن ۲۵۰ فیل آفریقایی روی یک انگشت دست است.»

در آزمایش قبلی از انکسار پرتوی ایکس برای بررسی ماده استفاده شد. این روش برای موادی با ساختارهای کریستالی نتایج خوبی دارد اما برای مولکول‌های غیرکریستالی مبهم است بنابراین نتیجه‌ی ناقصی در آزمایش قبلی به دست آمد. پژوهشگرها در آزمایش جدید از روش متفاوتی استفاده کردند. آن‌ها در این روش به اندازه‌گیری نحوه‌ی پراکندگی پرتوهای ایکس از الکترون‌های پلی‌استیرن پرداختند. به این ترتیب نه‌تنها موفق به بررسی تبدیل کربن به الماس شدند بلکه دیگر اتفاقات مثل تقسیم هیدروژنی را هم مشاهده کردند. در این آزمایش هیچ کربن زائدی باقی نماند. به گفته‌ی کراوس:

در رابطه با غول‌های گازی می‌دانیم کربن پس از جداسازی مستقیما به الماس تبدیل می‌شود و وارد فاز مایع نمی‌شود.

مقاله‌های مرتبط:

• سفر به نپتون: دورترین غول منظومه‌ شمسی
• سیاره مشتری نسبت به تصور ما آب بیشتری دارد

نکته‌ی عجیب درباره‌ی نپتون این است که دمای داخل آن فراتر از حد قابل انتظار است. درواقع گرمای داخل نپتون ۲/۶ برابر بیشتر از گرمای دریافتی آن از خورشید است. اگر الماس‌ها که متراکم‌تر از مواد اطرافشان هستند، داخل نپتون ببارند، می‌توانند انرژی گرانشی آزاد کنند که این انرژی به گرما تبدیل می‌شود که بر اثر اصطکاک بین الماس‌ها و مواد اطراف آن‌ها به وجود می‌آید. طبق آزمایش فوق، نیازی به تعریف جایگزین نیست و از این روش می‌توان برای بررسی فضای داخلی سیاره‌های دیگر منظومه‌ی شمسی هم استفاده کرد. به گفته‌ی کراوس:

با این روش می‌توانیم به اندازه‌گیری فرآیندهای جذابی بپردازیم که بازسازی آن‌ها کار دشواری است... برای مثال می‌توانیم به مقدر عناصری مثل هیدروژن و هلیوم در غول‌های گازیم شتری و زحل پی ببریم، این عناصر را در شرایط شدید جدا کرده ترکیب کنیم و به روشی جدید برای بررسی تاریخچه‌ی تکاملی سیاره‌ها و منظومه‌های سیاره‌ای برسیم. این آزمایش می‌تواند مقدمه‌ای برای آزمایش‌هایی باشد که در آینده به بررسی اشکال مختلف انرژی حاصل همجوشی می‌پردازند.

ماشین مجازی

ماشین مجازی (VM) امکان اجرای سیستم‌های عامل دیگر درون سیستم‌عامل کنونی را ارائه می‌کند. این سیستم‌عامل مجازی به صورت یک برنامه، درون سیستم‌عامل شما اجرا می‌شود.

این وضعیت برای تست سیستم‌های عامل دیگر مانند ویندوز 10 یا دیگر سیستم‌های لینوکسی مناسب است. همچنین می‌توانید از ماشین‌های مجازی برای اجرای نرم‌افزارها بر روی سیستم‌عاملی که برای آن طراحی نشده‌اند بهره بگیرید. برای نمونه می‌توانید برنامه‌های ویندوز را روی مک و با استفاده از یک ماشین مجازی اجرا کنید.

در این راهنما به بررسی ماهیت ماشین‌های مجازی، انواع آن‌ها و کارکردهای هر کدام پرداخته‌ایم.

ماشین مجازی چیست؟

ماشین مجازی برنامه‌ای است که به عنوان یک رایانه مجازی عمل می‌کند. این برنامه بر روی سیستم‌عامل فعلی شما (که سیستم میزبان نام دارد) اجرا می‌شود و سخت‌افزاری مجازی برای یک سیستم‌عامل میهمان ارائه می‌کند. سیستم‌عامل میهمان دقیقاً مانند هر برنامه دیگری در یک پنجره بر روی سیستم‌عامل میزبان اجرا می‌شود.

از منظر سیستم‌عامل میهمان، ماشین مجازی یک رایانه فیزیکی واقعی است.

ماشین مجازی سخت‌افزارهای مجازی خود را دارد که شامل سی‌پی‌یو، حافظه، هارددیسک، رابط شبکه و دیگر دستگاه‌ها است. این دستگاه‌های سخت‌افزار مجازی از طرف ماشین مجازی به سخت‌افزارهای واقعی روی رایانه نگاشت می‌شوند. برای مثال هارددیسک یک ماشین مجازی در یک فایل بر روی هارددیسک رایانه میزبان تعریف می‌شود.

شما می‌توانید چندین ماشین مجازی روی سیستم خود نصب کنید. البته منابعی که برای این ماشین مجازی تعریف می‌کنید، محدود به منابع سخت‌افزاری نصب شده روی سیستم هستند. زمانی که چند سیستم‌عامل روی ماشین مجازی خود نصب کنید، می‌توانید آن را باز کرده و به راحتی سیستم‌عاملی که می‌خواهید بوت کنید را انتخاب نمایید. سیستم‌عامل میهمان آغاز به کار کرده و بر روی پنجره‌ای روی سیستم‌عامل میزبان اجرا می‌شود. البته می‌توانید این پنجره را به صورت تمام صفحه نیز در آورید.

کاربردهای عملی ماشین‌های مجازی

ماشین‌های مجازی چند استفاده رایج دارند:

تست نسخه‌های جدید سیستم‌عامل

در صورت تمایل به نصب ویندوز 10 می‌توانید قبل از ارتقا از ویندوز 7، آن را بر روی همان رایانه‌ای که ویندوز 7 دارد، تست کنید.

آزمایش سیستم‌های عامل دیگر

نصب توزیع‌های مختلف لینوکس بر روی یک ماشین مجازی امکان بررسی آن‌ها و یادگیری طرز کارشان را فراهم می‌کند.

تست نرم‌افزار بر روی پلتفرم‌های چندگانه

اگر لازم باشد بررسی کنید که آیا یک برنامه بر روی چندین سیستم‌عامل کار می‌کند یا نه، می‌توانید آن را روی یک ماشین مجازی نصب کنید.

سرورهای مجتمع

کسب‌وکارهایی که از چندین سرور استفاده می‌کنند، می‌توانند از ماشین‌های مجازی استفاده کرده و چندین سرور را روی آن اجرا کنند. هر ماشین مجازی یک محفظه مجزا است و از این رو اجرای چندین سرور بر روی یک سیستم‌عامل موجب بروز مشکلات امنیتی نمی‌شود. ماشین‌های مجازی می‌توانند بین سرورهای فیزیکی جابه‌جا شوند.

 

منبع مقاله

بازی Shadowlands

در این مقاله قصد داریم تا شما را با اطلاعات تکمیلی بدست آمده از بازی Shadowlands  آشنا کنیم .

حدود 2 ماه پیش در آواخر فروردین ماه کمپانی بلیزارد یک نسخه آلفا از جدید ترین اکسپنشن خود را برای تعدادی از بازیکن ها ارسال کرد تا آن ها بتوانند تجربه خودشان را با این کمپانی در میان بگذارند و به بهتر شدن این نسخه از بازی کمک کنند . در این نسخه بازیکنان تا لول 53 فقط قابلیت بازی کردن را داشتند و اطلاعات انتشاری بیشتر مربوط به همان قسمت های بازی می باشد.

قبل از همه ی این ها یکی از اساسی ترین تغییراتی که بلیزارد در World of Warcraft Shadowlands  اعمال کرده است بالابردن کیفیت طراحی و شبیه سازی کاراکتر های درون بازی است یعنی شما در این نسخه می توانید بالای 100 مدل موی متنوع امروزی ، چندین طرح تتو برای بعضی از کاراکتر ها و تنوع بالای رنگ پوست کاراکتر ها از زرد و سفید و سیاه را برای کاراکتر خود انتخاب کنید که در نوع خودش برای یک بازی MMORPG  منحصر به فرد است .

این طراحی کاراکتر ها به شدت دقیق و زیبا انجام شده که به بالا بردن سطح گرافیکی این بازی که همیشه منتقدان به آن ایراد می گرفتند کمک کرده است .

 

مهمترین اطلاعاتی که بازیکنان در نسخه آلفا توانستند بدست اورند ، یکسان سازی Class  های بازی در AOE  هاست که یکی از بزرگترین مشکلات بازی World of Warcraft از نسخه ابتدایی این بازی به شمار می آید و این اختلاف باعث ایجاد تفاوت های سلیقه  ای فراوان در بین بازیکنان برای انتخاب کاراکتر مورد نظر خودشان بوده است که در این نسخه با اخباری که به گوش می رسد بلیزارد سعی کرده است که این یکسان سازی را تا جایی که می تواند به وجود اورد .

یکی دیگر از تغییرات این نسخه از بازی که در مقاله های قبلی به آن  نپرداختیم اضافه شدن قابلیت ساختن کاراکتر از Class ، Death knight برای Allied Race  ها می باشد  .

در این نسخه Sylvanas  ما را در ماجراجویی های خودش همراه می کند  که مانند نسخه World of Warcraft Legion  یک گروهی همراه ما هستند و مارا همراهی می کنند که Covenants  ها نام دارند که خودشان از تعدادی نژاد مختلف تشکیل شده اند که به معرفی مختصر آن ها در مقاله قبلی مربوط به Shadowlands  پرداخته ایم .